Da alma

Da alma (do grego clásico Περὶ Ψυχῆς, [Perì Psūchês]; e en latín De Anima) é unha obra do filósofo grego Aristóteles que é máis ben un tratado de bioloxía xeral que un tratado soamente filosófico pois considera unha entidade tan imperceptible como a alma como un ser natural partindo implicitamente da súa existencia real. A alma non é concibida dentro dun marco de connotacións relixiosas, senón que é tratada desde unha óptica naturalista, propia dunha visión científica-positiva. O tema en torno ó que xira o tratado é o fenómeno da vida, existen seres viventes e seres non viventes en función de se posúen as funcións vitais que os definen como tales, é dicir, en función de se teñen alma, vida.

Da alma é o principal tratado de Aristóteles sobre o problema da alma, e encerra nas súas páxinas unha psicoloxía completa, racional e empírica.

Da alma foi, entre as obras filosóficas de todos os tempos, a que inspirou o maior número de comentarios e máis discordantes. O núcleo das interpretacións diverxentes é o capítulo V do libro III, que puido xustificar dúas teses extremas e opostas: a primeira nega a inmortalidade e ata a personalidade da alma humana, mentres que a segunda afírmaa.